Je hebt soms van die dagen (ikzelf nogal vaak) dat je van alles bedenkt, ideeen vliegen door je hoofd, inspiratie vloeit door je aderen maar aan het eind van de dag lig je in je bed en heb je helemaal niets gemaakt, en je zou jezelf het liefst een schop onder je kont geven. Herkent iemand dat?
Vandaag besloot ik, in plaats van te mopperen over dat ik maar iets meer dan een uur thuis ben tussen het overblijven en wanner ik Grote Broer weer van school kan halen, ik ook eens iets zou kunnen doen in een uur. Dus dat werd de uitdaging: Kleine Broer (dreumes inmiddels) in de box, deadline stond vast, wat zou het worden? Ik had Grote Broer een knikkerzak beloofd, dus die keuze was snel gemaakt.
Van zijn nog steeds W.I.P. lapjesdeken had ik nog een klein piepstukje over van het stofje met de grote auto's; dit is een wat dikker canvas-achtige stof dus leek mij wel geschikt. Van de beginfase ben ik helaas vergeten foto's te maken, maar ik knipte een cirkel uit het stukje stof, en van de rest een rechthoek die precies om de cirkel heen paste. Die twee met de goede kanten op elkaar vastgespeld:
En daarna vastgenaaid:
Dan krijg je zoiets:
Maar ik kwam echt te kort van het autotjeslapje. Dus nam ik een ander restje (blauwe paisleytjes), knipte daarvan een lange brede strook, vouwde die dubbel en stikte die langs de bovenkant:
Het was natuurlijk volkomen mijn bedoeling dat de ruwe kant van het autostofje zichtbaar zou zijn (*ahum* niet dus, maar ik had geen tijd om alles los te tarnen en vond het bij nader inzien eigenlijk wel leuk staan *ahem*).
Het paisley stofje stikte ik een paar keer door, 1 keer langs de bovenrand en nog 2 keer om een tunneltje te vormen:
Nu nog een koordje erdoor, of als je toevalig nog een mooie knalrode veter hebt liggen:
Knikkers erin:
En tadaa, klaar knikkerzak! Nog geen uurtje werk, en met baby in de box!
Knap hoor! Dat alles op een uurtje tijd :-)
ReplyDeleteLeuk! :D
ReplyDelete