Feestje

Helemaal vergeten te vertellen, maar vorige maand hadden we hier een feestje. Kleine Broer is officieel geen baby meer maar dreumes: hij is 1! (daar had ik de slingers voor nodig ;) )
We hadden een heerlijke dag buiten met de hele familie, de laatste mooie zomerdag denk ik.

I totally forgot to mention that we had a bit of a party here last month. Little Brother is now officially no longer a baby: he turned 1! (that's what I needed the bunting for ;) )
We had a lovely day outside with all of the family, probably the last nice summer's day.



Het gaat allemaal zo snel... een jaartje geleden was het nog dit beertje van 4,3 kilo, en nu is het al een echte beer van 12 kilo die alles eet, bijna loopt en bijna praat, en kan schaterlachen als een grote vent (vooral om z'n broer).

It's all going by so fast... only a year ago he was this little bear of a baby, weighing 4,3 kilos, and now he is a real bear of 12 kilos who eats everything, is just about to start walking and just about to start talking, and can laugh out loud like a grown man (especially over his big brother).



Wel een raar idee hoor, nooit meer een baby in huis (ja, zegt Manlief dan: kleinkinderen! nou nog effe niet hoor!). Nooit meer borstvoeding en nooit meer kleine rompertjes en eerste lachjes. Ik kan er soms wel een beetje sentimenteel van worden.
Maar ik ben ook wel heel trots op mijn kleine beer. Hij is altijd vrolijk, lief en gezellig en houdt van gekke wilde spelletjes. Maar als hij, heel soms, na z'n avondflesje tegen me aan in slaap valt, knuffel ik hem stiekum heel stevig en fluister in z'n oortje: blijf alsjeblieft nog even klein!

It's a strange thought, to never have another baby in our home. (DH says to wait for grandchildren, well, no way already!) No more breastfeeding and no more tiny onesies and first smiles. Sometimes this makes me a bit sentimental.
But I am also really proud of my little big bear. He is always cheerful, sweet and sociable and loves wild & silly games. But just sometimes, when he, very rarely, falls asleep on my shoulder after his last bottle, I secretly hug him super tight and whisper in his little ear: please stay small just a little longer!