Zoals ik al eerder heb verteld is mijn moeder ook erg van de knutsel (je zou kunnen zeggen dat ik het van haar heb geerfd). Haar favoriete bezigheid is toch wel kartonnage. Helaas zie je het niet meer zo veel de laatste tijd, en ze heeft dan soms ook moeite om de juiste spullen te vinden (zoals slotje, hoekjes enz. Iemand nog tips misschien?).
Het patroon voor deze naaidoos heeft ze uit een boekje. Mijn zus en ik mochten op de stoffenbeurs allebei een lapje uitzoeken en daarvan heeft ze voor ons allebei zo'n mooie doos gemaakt. Die van mijn zus is in een beige met rode burberry-ruit met een klein rood ruitje van binnen (ook erg leuk geworden!) maar ik vond dit knoopjes stofje wel erg leuk en toepasselijk. Eerst wilden we nog de binnenkant wit maken, maar uiteindelijk toch maar helemaal in deze stof gedaan.
De bovenste laag kan er uit, en daaronder is dan een grotere ruimte met vakjes (of zonder, de vakverdeling kan er ook uit).
Mooi is ie he! Ik vind 'm zo leuk, ben er echt super blij mee!
Showing posts with label by_my_mum. Show all posts
Showing posts with label by_my_mum. Show all posts
June 3, 2010
* Patchwork diaper bag
->I'm moving my blog; the new location of this post is Studio Paars - Patchwork diaper bag
->Mijn blog verhuist; de nieuwe locatie van deze post is Studio Paars - Patchwork luiertas
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
A few years ago I bought a pattern for a patchworked diaper bag from Miss Little. The pink one was her example, the green one is the one I ended up sewing while pregnant with Little Brother. The pattern is very lovely, though a bit confusing, and I did freak out a bit at the end and asked my mum to finish it for me. I like the result though, I love that it's made with mostly vintage fabrics (I just had to order the one with the turtles online: how cute is it!) and a combined effort from my mum & me :)
Een paar jaar geleden had ik bij Miss Little een patroon gekocht voor een luiertas zoals deze:
Het leek me erg leuk om te maken als kraamcadeau voor iemand. Maar het is er nooit van gekomen en het patroon is blijven liggen, totdat ik zelf in verwachting bleek van onze tweede.
Ik koos groen als de kleur voor deze baby. In de babykamer wilde ik eerst patchwork behang, zoals hier, maar dan in allerlei groentinten:
Jammer genoeg is de babykamer daarvoor veel te klein, dus ik moest iets anders bedenken. Het werd uiteindelijk wit geschilderd met 1 muur felgroen. Maar ik moest en zou toch iets van patchwork hebben dus besloot ik deze tas voor mezelf te maken.
Ik moet zeggen dat het best tegenviel. Het patchworken is niet moeilijk, maar om het allemaal mooi en netjes te krijgen is een hele kunst. En het patroon werkt ook niet echt mee; ik vind het nog steeds een superleuke tas, maar het patroon was af en toe niet duidelijk en soms gewoon onnodig ingewikkeld. Zo maak je eerst een soort lus van de bovenkant, onderkant en zijkanten, en daarna zet je de voorkant en de achterkant daar in. Dat lukte dus voor geen meter, mede doordat ik niet alles precies tot op de centimeter nauwkeurig had geknipt, wat natuurlijk dus wel had gemoeten...
Maar ik merk toch dat eeen patroon volgen niet mijn sterkste kant is. Ik maak veel liever iets naar mijn eigen idee.
Het eindresultaat was dat ik, heel erg zwanger en in blinde paniek (zucht) mijn moeder belde en bijna in tranen (... diepe zucht...) vroeg of zij het alsjeblieft wilde uitzoeken en afmaken WANT HET MOEST OP TIJD AHAHAAAFFF! (alsof je ook echt geen dag kan zonder een luiertas...) Maar ze heeft het gedaan. Resultaat:
Ik heb dus zelf al het patchworken gedaan (behalve het losse verschoondeel) en de zakken en ritsen enzo, en mijn moeder heeft het verder in elkaar gezet en helemaal afgewerkt, en het hele verschoondeel gemaakt. (Wat ik wel een grappig detail vind: haar patchwork heeft een regelmatig patroon terwijl dat van mij helemaal willekeurig is.)
Hij is zeker niet perfect geworden, en ik ben erg blij dat ik 'm niet als cadeau voor iemand heb gemaakt, maar ik ben er toch best blij mee, voor een eerste keer patchworken. Ik gebruik hem veel, het is een lekker praktisch modelletje en ik vond het erg leuk om eens te doen. Op naar het volgende patchwork project :) Maar dan wel mijn eigen model ;)
->Mijn blog verhuist; de nieuwe locatie van deze post is Studio Paars - Patchwork luiertas
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
A few years ago I bought a pattern for a patchworked diaper bag from Miss Little. The pink one was her example, the green one is the one I ended up sewing while pregnant with Little Brother. The pattern is very lovely, though a bit confusing, and I did freak out a bit at the end and asked my mum to finish it for me. I like the result though, I love that it's made with mostly vintage fabrics (I just had to order the one with the turtles online: how cute is it!) and a combined effort from my mum & me :)
Een paar jaar geleden had ik bij Miss Little een patroon gekocht voor een luiertas zoals deze:
Het leek me erg leuk om te maken als kraamcadeau voor iemand. Maar het is er nooit van gekomen en het patroon is blijven liggen, totdat ik zelf in verwachting bleek van onze tweede.
Ik koos groen als de kleur voor deze baby. In de babykamer wilde ik eerst patchwork behang, zoals hier, maar dan in allerlei groentinten:
Jammer genoeg is de babykamer daarvoor veel te klein, dus ik moest iets anders bedenken. Het werd uiteindelijk wit geschilderd met 1 muur felgroen. Maar ik moest en zou toch iets van patchwork hebben dus besloot ik deze tas voor mezelf te maken.
Ik moet zeggen dat het best tegenviel. Het patchworken is niet moeilijk, maar om het allemaal mooi en netjes te krijgen is een hele kunst. En het patroon werkt ook niet echt mee; ik vind het nog steeds een superleuke tas, maar het patroon was af en toe niet duidelijk en soms gewoon onnodig ingewikkeld. Zo maak je eerst een soort lus van de bovenkant, onderkant en zijkanten, en daarna zet je de voorkant en de achterkant daar in. Dat lukte dus voor geen meter, mede doordat ik niet alles precies tot op de centimeter nauwkeurig had geknipt, wat natuurlijk dus wel had gemoeten...
Maar ik merk toch dat eeen patroon volgen niet mijn sterkste kant is. Ik maak veel liever iets naar mijn eigen idee.
Het eindresultaat was dat ik, heel erg zwanger en in blinde paniek (zucht) mijn moeder belde en bijna in tranen (... diepe zucht...) vroeg of zij het alsjeblieft wilde uitzoeken en afmaken WANT HET MOEST OP TIJD AHAHAAAFFF! (alsof je ook echt geen dag kan zonder een luiertas...) Maar ze heeft het gedaan. Resultaat:
Ik heb dus zelf al het patchworken gedaan (behalve het losse verschoondeel) en de zakken en ritsen enzo, en mijn moeder heeft het verder in elkaar gezet en helemaal afgewerkt, en het hele verschoondeel gemaakt. (Wat ik wel een grappig detail vind: haar patchwork heeft een regelmatig patroon terwijl dat van mij helemaal willekeurig is.)
Hij is zeker niet perfect geworden, en ik ben erg blij dat ik 'm niet als cadeau voor iemand heb gemaakt, maar ik ben er toch best blij mee, voor een eerste keer patchworken. Ik gebruik hem veel, het is een lekker praktisch modelletje en ik vond het erg leuk om eens te doen. Op naar het volgende patchwork project :) Maar dan wel mijn eigen model ;)
May 14, 2010
Patchwork boxkleed x 2
Deze keer niet iets van mezelf maar van mijn moeder (van wie ik de lapjes-en-wolletjes-tic geerfd heb).
Voor alle baby's die de laatste jaren in de familie geboren werden heeft mijn moeder een patchwork boxkleed gequilt in de gewenste kleuren. Ook mijn beide mannetjes hebben er 1 gekregen.
Voor Kleine Broer koos ik voor knalgroen en wit:
Voor Grote Broer (van wie ik toen nog niet wist dat hij een jongetje was) wilde ik graag lila en verder neutraal. Jammer genoeg heeft het kleed nogal wat meegemaakt, en heb ik geen goede foto van toen het nog nieuw was, maar het doet nu dienst als speel- of picknick-kleed:
Ik ben zo blij met beide kleden, en vind het een warm idee dat ze met de hand, door mijn moeder en met liefde voor mijn ventjes gemaakt zijn.
Bedankt mam!
Voor alle baby's die de laatste jaren in de familie geboren werden heeft mijn moeder een patchwork boxkleed gequilt in de gewenste kleuren. Ook mijn beide mannetjes hebben er 1 gekregen.
Voor Kleine Broer koos ik voor knalgroen en wit:
Voor Grote Broer (van wie ik toen nog niet wist dat hij een jongetje was) wilde ik graag lila en verder neutraal. Jammer genoeg heeft het kleed nogal wat meegemaakt, en heb ik geen goede foto van toen het nog nieuw was, maar het doet nu dienst als speel- of picknick-kleed:
Ik ben zo blij met beide kleden, en vind het een warm idee dat ze met de hand, door mijn moeder en met liefde voor mijn ventjes gemaakt zijn.
Bedankt mam!
Subscribe to:
Posts (Atom)